Καρβέλης, Τάκης

(Αιτωλικό 1925 –). Εκπαιδευτικός και συγγραφέας. Σπούδασε στη φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και μετεκπαιδεύτηκε στο Διδασκαλείο Μέσης Εκπαίδευσης. Σταδιοδρόμησε ως εκπαιδευτικός στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση (καθηγητής, γυμνασιάρχης, λυκειάρχης, γενικός επιθεωρητής και σχολικός σύμβουλος) και δίδαξε το μάθημα της νεοελληνικής λογοτεχνίας στη Σχολή Επιμόρφωσης Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΣΕΛΜΕ). Συμμετείχε ως μέλος της συντακτικής ομάδας που επιμελήθηκε τα κείμενα της νεοελληνικής λογοτεχνίας στα διδακτικά βιβλία του γυμνασίου και του λυκείου καθώς και της επιτροπής για τις ανθολογίες-γραμματολογίες μεσοπολεμικής και μεταπολεμικής λογοτεχνίας. Παράλληλα έγραψε ποιήματα, κριτικές μελέτες και ασχολήθηκε με τη μετάφραση. Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές Σήματα (1956), Κατάθεση (1966), Μετάφραση (1972), Γραφή παρανόμων (1977), Η μνήμη μεσοφέγγαρο (1983), Δεν είναι ο περσινός καιρός (1988), Αλλαγή σκηνικού (1991) και Τα ποιήματα της μικρής Ρεζεντά (1955), καθώς και τις κριτικές μελέτες Η νεότερη ποίηση (1983), Δεύτερη ανάγνωση (1984, 2 τόμοι), Κωνσταντίνος Χατζόπουλος, ο πρωτοπόρος (1998) και Μίνων Ζώτος (2000). Επίσης απέδωσε στη νεοελληνική έργα του Λουκιανού και του Ιωάννη Χρυσοστόμου. Το 1999 τιμήθηκε με το Α’ κρατικό βραβείο δοκιμίου-κριτικής.